Πέμπτη 3 Ιουλίου 2008

Φλωριά-Communication Breakdown

Ένα πράγμα που δεν μπορεί να χωρέσει ο νους μου είναι πόσο μαμόθρευτα μπορεί να είναι μερικά άτομα.Βρίσκομαι λίγο πρίν την έναρξη της φοιτητικής ζωής,δηλαδή σε καιρούς "μεγάλων αποφάσεων",δηλαδή διαλέγουμε μέρος και σχολή για να πάμε να ζήσουμε για πρώτη φορά στη ζωή μας μόνοι μας.(α' πληθυντικο=εγώ και οι συνομήλικοι και συμφασικοί--τολμώ να χρησιμοποιήσω τον όρο,γνωστοί μου).Ακολουθεί συζήτηση με συμμαθήτρια:

Συμμαθήτρια:Α...και δηλαδή το αποφάσισες ότι θες να πας εκεί;
εγώ:Ναι.
Συμμαθήτρια:Μα είναι πολύ μακριά!!!!!Δε σε πειράζει που είναι τόσο μακρια;;;;;!!!!!!!
εγώ:Όχι.Μάλλον το αντίθετο,μου αρέσει...
Συμμαθήτρια:Εγώ σκεφτόμουν μια σχολή στα Γιάννενα αλλά δε μου αρέσει καθόλου το μέρος!Δεν το αντέχω!Είναι και πααρα πολύ μακριά...Τη Θεσσαλονίκη την έχω απορρίψει.Όταν είχαμε πάει εκεί εκδρομή δε μου άρεσε καθόλου!(με το αναμενόμενο μπλαζέ ύφος).Αθήνα...καλά είναι αλλα η μάνα μου νομίζει ότι θέλω να πάω εκεί για το γκόμενο και...Οπότε μάλλον Πάτρα θα πάω που είναι και ΕΔΩ ΔΙΠΛΑ.
εγώ:Μα καλά δε θές να φύγεις...να είσαι μακριά...μόνη σου...να μη σε πρήζει κανείς (εντάξει στο μέτρο του δυνατού)...;;;;
Συμμαθήτρια:Μάλλον στην Πάτρα θα πάω που είναι και πολύ κοντά...έχει και τόσα παιδιά απο το χωριό...Εσένα μπορεί να μη σου αρέσει όμως εγώ ειμαι πολυ δεμένη με εδώ!Αλλιώς Αθήνα...έχει και εκεί τόσους γνωστούς από το χωριό.Και κοντά είναι.
εγώ:...
εγώ:ναι ενταξει...όπως θες...

Τώρα ίσως φανεί στον αναγνώστη ότι είμαι λίγο αυστηρή και παράλογη.Λίγο ίσως.Αλλά σας παρακαλώ!Έχω και εγώ τα δίκια μου!Δηλαδή είναι μερικά άτομα εθισμένα στην καγκουριά και όχι μόνο αυτό κάθε προοπτική του άγνωστου και της αλλαγής τα τρομοκρατει!Και λέω καγκουριά όχι από κάποιο ανεξήγητο μίσος για το χωριό μου.Γιατί δεν είναι ότι δεν εκτιμώ το μέρος μου.Ούτε θεωρώ τρελούς όσους δεν σκέφτονται όπως εγώ ή όσους θέλουν να μείνουν εδώ.Αντιθέτως μαγκιά είναι να μη φεύγεις από τον τόπο σου για να βρεις κάπου καλύτερα αλλά να κάθεσαι να ζήσεις εκεί,να νοιαστείς και να βάλεις και εσυ το λιθαράκι σου να γίνει καλύτερος.Αυτό το αναγνωρίζω και το εκτιμώ.Λέω όμως καγκουριά γιατί εμένα αυτό το μέρος πολλές φορές παρά τα όσα θετικά του έχω νιώσει να με πνίγει.Ένα συλλογικό και άριστα συντονισμένο μάτι όλων των γνωστών των γονιών μου να παρακολουθεί και να αναφέρει κάθε κίνηση.Και σε αυτο παει στο διάολο κάνεις υπομονή δε δίνεις δικαιώματα(όχι ότι έχεις και επιλογές για έξαλλη-σεξουαλική και μη- ζωή εδώ).Το πιο καταρρακωτικό είναι ο φασισμός του παρακμιακού σκυλάδικου και του κλαρίνου με όλη τη νοοτροπία που τα συνοδεύει(ξέκωλα και τσάμπα μάγκες ή μαγκιά κλανιά και εξάτμιση αν προτιμάτε-νομίζω αποκτήσατε μια εικόνα).Αυτό εννοώ καγκουριά.Δεν υπαρχει διέξοδος για άλλα ενδιαφέροντα πέρα απο τέτοια και οτιδήποτε αλλο είναι τουλάχιστον αντικείμενο χλευασμού.

Καταλήγω λοιπόν ότι τα συγκεκριμένα άτομα προφανώς δεν έχουν παραπέρα ενδιαφέροντα.

Ακόμα όμως και αν υπάγεσαι στην κατηγορία των ανθρώπων που είναι πρόθυμα να ανλάβουν πρωτοβουλίες για τη βελτίωση του τόπου τους,όταν είσαι 18 γαμώτο,εξ ορισμού η νεότητα είναι σύμφυτη με τάσεις ανανεωτικές,με διάθεση για περιπέτεια και ένταση,δε θές να δεις άλλα μέρη,άλλους ανθρώπους,να κάνεις το road trip που δείχνουν στις αμερικάνικες ταινίες,να δεις τι σκατα γίνεται και παραπέρα από τη μύτη σου,να δεις πως ζει ο υπόλοιπος κόσμος πέρα από το χωριό σου,να βιώσεις ένα δυο πραγματα πριν κλειστείς στη ζωή των γονιών σου (όχι απαραίτητα αλλα συνήθως πάνω κάτω έτσι γίνεται);!θες!Κάτι πάει στραβά...Σε ένα εξώφυλλο του free είχα δει κάποτε τον τίτλο γιατί οι σημερινοί 20άρηδες ζούν σαν σαρανταρηδες.Ή κάτι παρεμφερές.Το ίδιο το αρθρο βέβαια δεν το διάβασα ποτέ αλλα ο τίτλος αυτός νομίζω δίνει με σαφήνεια σε μεγάλο βαθμό αυτό που θέλω να πω.

Και πάω στο θέμα γονείς.Για μένα υγιές είναι ένας νέος να έχει κάποια πράγματα για τον εαυτό του.Δε λέω άκρα μυστικοπάθεια αλλά μου φαίνεται κάπως κατινίστικο μάνα και κόρη (σε τετοιες μικρές ηλικίες) να κανονίζουν μαζί γκομενικά και μαλιστα με αρκετά μεγαλύτερα αγορια (ευτυχώς όχι αντρες γιατι και τέτοια πολλά βλέπουν τα ματάκια μας εδώ στην επαρχία).Ίσως μου φαίνεται έτσι επειδή δεν το κανα ποτε ούτε σε αυτον τον ακραίο βαθμό ούτε σε κανέναν.Ίσως έχω εγώ το πρόβλημα που δε μπορώ να ανοιχτώ στη μανα μου (και στον πατέρα μου!!) σε τέτοια θέματα.Αυτά τα παιδια λοιπόν μου δίνουν την εντύπωση ότι κατευθύνονται από τους γονείς τους σε κάθε είδους επιλογής ή σχεσης τους με τον έναν ή τον άλλον τροπο.Δε θέλουν να μάθουν να μπορούν να ζουν και να αποφασίζουν μόνοι τους.Θέλουν να είναι κατοικίδια κάποιου άλλου.Γιατί είναι βολικό για αυτά.

Και αυτά τα παιδια δημιουργούνται με τον εξής τροπο.Όχι μη χαίρεστε δε θα αρχίσω το μάθημα σεξολογίας.Δημιουργούνται όταν ο μπαμπάς και κυρίως η μαμά δημόσιος υπάλληλος έχει ελευθερο χρόνο να τα ξύνει όλη μερα (εντός και εκτός δουλειάς) και το μόνο τους/της ενδιαφέρον είναι να κηνυγάνε το παιδί από πίσω με το κουτάλι να φάει,να το ντυνουν,να το πλένουν,να του έχουν εν πάση περιπτώση τα πάντα στο πιάτο και να αγχώονονται κιόλας για το χρόνο που περνάνε μαζί του και να θέλουν να προσφέρουν περισσοτερες βλαβερές και εντελώς ηλίθιες πολυτέλειες.Και είναι αυτοί οι γονείς που έρχονται και λένε σε μενα : "Καταλαβαίνω ότι είσαι 18 και σκέφτεσαι ρομαντικά όμως πρέπει να σκεφτείς ωμα.Να γίνεις δασκάλα,να εξασφαλίσεις ένα σίγουρο εισόδημα και καθισιό και ελευθερο χρονο...Εγώ το μετανιώνω.Μπορεί τώρα να μην το καταλαβαίνεις αλλά όταν γίνεις 30 και θέλεις να κάνεις οικογένεια θα χρειάζεσαι χρόνο για το παιδί σου και την οικογένειά σου και δε θα έχεις...Και τότε θα το μετανιώνεις όπως εγω..."


θα χρειάζομαι χρόνο για τι;Για να το κάνω μαμούχαλο όπως έκανες εσύ το δικό σου;Ε όχι ρε φιλε!Εγώ αυτή τη μίζερη νοοτροπία ότι πρέπει όλους να μας θρέφει το κράτος δεν την ασπάζομαι!Και στη δική μου ζωή τα δεδομένα είναι αλλιώς!Μεγάλωσα και με τους δύο γονείς ελεύθερους επαγγελματίες και το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα μόνη μου στο σπίτι,δε θυμάμαι ποτέ να με είχαν "διαβάσει" οι γονείς μου( τί είναι παπάδες;),ούτε να με πήγαν ποτέ σχολείο(με αμάξι-ειδικά όταν ειμαι 13 και το σχολείο ειναι δίπλα),ή όπου αλλού ήθελα τελοσπάντων να πάω.Και άλλες τέτοιες αμέτρητες γνωστές φλωριές που κάνουν οι μοντέρνοι νεοέλληνες γονείς.Και καταντάνε αυτά τα παιδιά να πηγαίνουν πενταήμερη στην τρίτη λυκείου,και να ξερνάνε τα άντερα τους με ένα ποτήρι μπόμπα,γιατί όπως λέει ο πατέρας μου είναι κλωσσόπουλα της μηχανής.Ο μάγκας,το κλωσσόπουλο ελευθέρας,δε θα πιει.Γιατι έχει πάρει το αυτί του από πιάτσα και ξέρει ότι τους μαθητές στις πενταήμερες στα άθλια ψευτοκλάμπ που τους πάνε τους ποτίζουν ό τι πιο μπόμπα υπάρχει.

Τέλοσπάντων ξέφυγα και πάλι αλλά τα βγαλα και αυτά απο το σύστημα μου που λένε και οι αμερικάνοι οι φίλοι μας!Ο ρυθμός που "σκέφτομαι"(!) και γράφω είναι αρκετά αργος οπότε και σε ελεύθερο χρόνο να το αρχίσω πάλι προκύπτει κάποια υποχρέωση (καλή ώρα τώρα και βλεπε προηγούενο πόστ) στην οποία βέβαια πάντα φτάνω καθυστερημένη.Οπότε κλείνω πάλι αυτό το διαδικτυακό ημερολόγιο για τώρα.Τα λέμε κορίτσια και αγόρια.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Την ίδια συζήτηση είχα κι εγώ το σωτήριο έτος .... βρε πότε ήταν... πότε να ήταν... (anyway ας πούμε οτι αν και είχαμε δραχμές το ευρώ δεν ήταν μακριά and just leave it there :ppp) και τελικά τίποτα δεν αλλάζει. δυστυχώς.
ΒΕΒΑΙΑ, όλες οι συμμαθήτριες που τελικά κάτσανε στ' αυγά τους γιατί έτσι ήθελε το σόι και ο (συνήθως φαντάρος) γκόμενος/αρραβωνιάρης, μετά κλαιγόντουσαν απ' το πρωί μέχρι το άλλο πρωί γιατί, λεει, "δεν περνούσανε καλά" και "ζηλεύανε εμάς που φύγαμε"!!!! Θέατρο του παραλόγου alright.

My advice: κάντηνα όσο πιο σύντομα και μακριά μπορείς! Μην κολλάς με οσα λένε για καλές και κακές φοιτητουπόλεις κλπ, όπου και να πας άμα έχεις παρεάκι γαμάτα είναι. Χτύπα και κανα Erasmus να δεις τον κόσμο και καλή αρχή της κανονικής ζωής σου (ναι το όλο σκηνικό πριν τα 18 είναι απλά προετοιμασία behind the curtains. ΤΩΡΑ αρχίζουν τα ωραία!!!)

cosmic dancer είπε...

Καταρχάς το μπλόγκ σου είναι η τελειότητα (για να μην πω σπέρνει και σε σοκάρω---και χιλια θένξ για το ποδαρικο)!Όσον αφορά το θέμα δεν ξέρω αν είναι παρηγοριά ή πρέπει να με ανησυχεί το γεγονός ότι παντού πάντα συνεχίζουν να συμβαίνουν τα ίδια ή μάλλον ο (νέος) κόσμος συνεχίζει να σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο (επαρχιώτικο και της μάνας του).Καλά θα φύγω αυτό εννοείται (χα χα...χαζοχαρούμενο γελάκι).Βασικά είμαι σε ένα στάδιο που λέει και ένας φίλος μου που δε με ενδιαφέρει πλέον τόσο η παρέα.Μάλλον να μονάσω έστω αρχικά θέλω.(ξέρεις το λέω για να σερβίρω ως επιλογη μου την αρχικη αμηχανία και απομόνωση στον ξένο τόπο μέχρι να κάνω τις έξαλλες παρεες που θα κανω εν καιρω).Και θα αλωνίσω και το ΣΥΜΠΑΝ και θα γίνω και Πρωθυπουργαρα!!!!Anyways...αντε καλή μας αρχή.

Ανώνυμος είπε...

:))
optimism! I like that! Keep up, keep up!!