Κλαυθμος και οδυρμος,θρήνος και κοπετός και πάνω από όλα διασυρμός και εξευτελισμός (και παραλογισμος)

no one here reminds me of you yet i see no one else on a crowded sidewalk

Δεν μπορώ να ξεχάσω πόσο απάνθρωπος ήταν ο τρόπος που ευγενικά με απωθούσες από πάνω σου όσο με κλειστά μάτια προσπαθούσα να κλειστώ για πάντα στη στιγμη του τελευταίου μας φιλιού-το πρώτο φιλί που έδωσα με όλη μου την ψυχή- γιατί βιαζόσουν να επιστρεψεις στη ρουτίνα σου και στις υποχρεώσεις σου.Είναι επίσης τραγικό να απασχολεί μια ψυχή το μυαλό σου 24 ώρες το 24ωρο και να ξέρεις οτι η ψυχή αυτή δεν αναλώνει μια σκέψη για σενα.Ακόμα χειρότερο να ξέρεις οτι βασανίζεται απο την απορριψη απο κάποιο τρίτο αντίζηλο προς εσένα πρόσωπο.Μικρομαλακιες θα μου πεις.Νταξει.Ο καθένας όπου πονάει.Δεν ξέρω τι να κάνω.Νόμιζα πως ίσως το σεξ θα μας έφερνε πιο κοντα.Αλλά τώρα δεν ξέρω πως να σε πλησιάσω.Αν με αγαπούσες έστω λίγο θα ήταν πιο μικρή η καταστροφη.Αλλά δε σε νοιάζει.Σε κουράζω.Μακαρι-μπορει να ευχεσαι-να μη με ειχες γνωρισει ποτε.Η ζωη σου δε θα ήταν καθόλου πιο αδεια χωρις εμένα.Ε ρε πόσο πονάει αυτό.Γιατί γράφω στο β' ενικο;Γιατί σου απευθύνομαι;Mήπως φταις και εσυ;Είναι που δε μπορώ να στα πω στα μουτρα σου.Και κρύβομαι όπως πάντα.Η Beth Gibbons έδωσε φωνή σε έναν στίχο που έλεγε Ι got nobody on my side and surely that ain't right...Είναι πολυ αποπνικτικό να μην εχεις έναν άνθρωπο.Και παλι γιατί;Για να τα πεις;Και γιατί να τα πεις;Eκτίθεσαι και τίποτα παραπάνω.Κουράζονται και οι άλλοι να τα ακούνε.Δε θέλουν και ούτε και αυτοί φταίνε.Και όμως νιωθω μια ανάγκη...δηλαδή ανοίγω το στόμα μου και μόνο λόγια για σένα μπορώ να αρθρώσω.Eπειδή η γλώσσα και η σκέψη συνδέονται και η δική μου σκέψη πλημμυρίζει από σενα.Και μπορώ να μιλάω και να γράφω ώωωωωρες για σένα.Και εσύ σταρχίδια σου.Δε σε αδικώ κιόλας.Αλλά κάτι πρέπει να κάνω και εγώ (κατάλαβέ με).Και τρεις παρα είκοσι τη νύχτα τα δάκρυα στέκονται πίσω από το στέρνο και στεγνώνουν όλη τη στοματική κοιλότητα και τα μάτια κλέινουν αλλά δε μπορώ να κοιμηθώ.Άμα ακούς και πολύ Ιnterpol...δεν την γλιτώνεις την απόπειρα,οι ίδιοι πως αντέχουν απορώΕίναι όμως πολύ καλοί οι πούστηδες που τα βρίσκουνε!Και ποιος μαλάκας θα βρεθεί να τα διαβάσει όλα αυτά και ποιός ο λόγος.Δεν μπορώ να καταλάβω τον εαυτό μου γιατί τα κάνω όλα αυτά και ξεφτιλίζομαι έτσι.Γιατί υπάρχει αυτή η ανάγκη ( να τα λέω συνέχεια).Θέλω να μείνω μόνη μου.Κουράστηκα και εγώ με τις δικές σας μαλακίες.Δε μπορώ να σας λύνω συνέχεια τα γκομενικά.Δε μπορώ να το παίζω συνέχεια υπεράνω.

"Αγχος;εσυ;χα...μπα...δεν το πιστευω...''

"Μια χαρά σε βρίσκω δε φαίνεται να σε νοιάζει και πολυ.''

Eίδες γαμώ την αξιοπρέπεια.Μόνο διαδικτυακα διασύρομαι.Έξω είμαι σοβαρή και πολιτισμένη.Πολύ αρρώστια έχει πέσει το έχω ξαναπεί.Δεν περίμενα να γίνουν τόσο ψυχρές οι ζωές των ανθρώπων.Χτές έβλεπα εφιάλτες.Απόψε απόψε θα κοιμηθώ με αυτόν τον κόμπο.Δεν αντέχω να βλέπω εφιάλτες.Δεν μπορώ να σε ξαναονειρευτώ και.Ο ύπνος είναι το καταφυγιο μου και το ταξίδι και η έξοδος μου.ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.να μην ερθεις.γιατί ειναι το καταφυγιο μου.τα μεγαλα λογια τα σνομπαρετε.


Το πιο σκατένιο είναι να βλέπεις να επιβεβαιώνεται η εικόνα που έχεις για τις μέρες που σε περιμένουν.