Δεν ξέρω τι μισώ πιο πολύ.Τις μέρες ή τις νύχτες.Μερικές φορές οι μέρες όταν έχεις την παρέα που είναι σε κατάλληλη διάθεση και η επικοινωνία ρέει με ευκολία,είτε με γέλια,είτε πιο σοβαρά, περνάνε ανώδυνα μέχρι και ευχάριστα.Μερικές φορές μετά από τέτοιες μέρες οι νύχτες είναι γεμάτες βαθύ,κουρασμένο ύπνο,μέχρι να τον χορτάσεις.Και άρα πάλι ανώδυνες.(μήπως γραφω λάθος το "ανώδυνες";μη διστάσει αν διαβάσει κανείς το ποστ αυτό να με διορθώσει.)
Όταν πονάς όμως δεν έχει διαχωρισμό μέρας και νύχτας.Γι'αυτό και δεν ξέρω τι μισώ πιο πολύ τότε.Τι είναι χειρότερο να είσαι ένας ξένος ανάμεσα σε φίλους,να θες συνέχεια να φύγεις αλλά να μην έχεις πουθενά να πας ή ο πνιγμός ενός σπιτιού όπου θές να καταρρεύσεις και δεν μπορείς να το αφήσεις να φανεί.Αυτά συνήθως σε απασχολούν μέρα.Γι'αυτό ίσως τείνω να μισώ εκείνη περισσοτερο.Όμως είναι και η νύχτα άτιμη.Την πίκρα δυναμώνουν όλες οι επιθυμίες που πνίγονται και οι άνθρωποι και τα μέρη που ζητάς και δεν έχεις.Πάει κάπως έτσι.Πρώτο στάδιο:Nεύρα.Δεύτερο στάδιο:Kούραση-Κατάρρευση-Παραίτηση.
Νομίζω πως πια συνήθισα τόσο την αδιαφορία που το αντίθετο μου φαίνεται αφύσικο.Το έχω ξαναγράψει.Όσες φορές και αν θέλουμε να ξεγελάσουμε τον εαυτό μας με ελπίδες μέσα μας ξέρουμε το μέλλον.Ξέρουμε πως θα γίνουν τα πράγματα στο τελος.Από τη μία είναι αρκετός λόγος για να τρελαθείς από την άλλη μπορείς και να πάρεις ηρεμία και σιγουριά από τέτοια γνώση.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Με τα χρόνια έχω μάθει πως ένα πράγμα στη ζωή είναι πολύ σημαντικότερο από ότι νόμιζα: ο κυνισμός. Αν αρχίσεις να βλέπεις τα πράγματα με λίιιγη μεγαλύτερη δόση κυνισμού απ'ότι συνήθως, θα δεις ότι τίποτα πλέον δεν μπορέι να σου προκαλέσει αρνητική έκπληξη...
Με έχει σώσει ΣΕ λέω (σχεδόν δηλαδή...)
Εναλλακτικός τίτλος πόστ: Mode:Νεύρα(κια).
Kαταρχάς σε ευχαριστώ για την ανάγνωση.Αλήθεια τώρα.Είχα σκοπό να το διαγράψω αυτό γιατί ούτε και εγώ καταλαβαίνω τι νόημα έχει να γράφω όλα αυτά (τα ασυνάρτητα;) και για ποιό λόγο κάποιος να θέλει να τα διαβάσει.Nα είσαι καλά ευχαριστώ για το γκρούπ θέραπι.
Ο κυνισμός δεν είναι ο πρωτοξάδερφος του σταρχιδισμού;Ναι ναι μεγάαλο συστημα να αγιάσει αυτός που το ανακάλυψε!Η ψυχή θέλει αλλά το σώμα αδυνατεί.Δεν είναι και τόσο εύκολο στην πράξη.Θέλω αλλά μερικά πράγματα πραγματικά δεν μπορούν παρά να σε επηρεάζουν και σου τσακίζουν τα νεύρα.Είδες ρε σύ πως τα καταφέρνουν μερικοί άνθρωποι εκεί που πας στο δρόμο και τραγουδάς ανέμελα το Όλα καλά του Sakis (δε θέλω ου!) να σου γαμήσουνε πατόκορφα την ψυχολογία και να πω οτι υπήρχε και σοβαρός λόγος παει στο καλο αλλά για κάτι θέματα εντελώς μαλακώδη.
(Σε αυτή την απάντηση πρέπει να έχω γράψει τρείς τουλάχιστον φορές ομόρριζα του πράττω.)
Κάποιος είχε πει ότι ο κυνισμός είναι απλά ένας δυσάρεστος τρόπος να λες την αλήθεια.
Άλλοι λένε ότι η ιδεολογία είναι είναι αυτό που προηγείται της εμπειρίας, ενώ ο κυνισμός είναι αυτό που τη διαδέχεται.
Εγώ λέω ότι δεν είναι ακριβώς σταρχιδισμός - επίσης αναγκαίος - αλλά ένα εργαλείο που σου επιτρέπει να δεις την αλήθεια ωμά, χωρίς πολλά-πολλά και να κρίνεις ρεαλιστικά.(κσλά, εγώ τον χρησιμοποιώ και για άμυνα,αλλά άλλο αυτό).
Που θέλω να καταλήξω με τις αρλούμπες μου? Μην αφήνεις την ψυχολογία σου να γαμιέται τόσο εύκολα.Προστάτεψέ την με κυνισμό!
Κάπου εδώ όμως τελειώνει η συνεδρία μας,θα σας δω την επόμενη βδομάδα ίδια ώρα?? (100 ευρώ στη γραμματέα καθώς θα φεύγετε δεσποινίς)
Υ.Γ. Πολλά ουουουουοου (six six six)... :)
Δημοσίευση σχολίου